Κόλλες χρησιμοποιούμε σχεδόν καθημερινά, καμία όμως δεν είναι τόσο διασκεδαστική όσο η αλευρόκολλα που φτιάχνουμε μόνοι μας!
Ο πάπυρος των Αρχαίων Αιγυπτίων, μία πρώιμη μη-υφασμένη επιφάνεια γραφής, περιείχε ίνες από φυτά που έμοιαζαν με ράβδους και ήταν κολλημένα μεταξύ τους με αλευρόκολλα.
Αν έχετε αλεύρι, νερό και μπορείτε να τα ζεστάνετε, έχετε ήδη κόλλα!
Βάζουμε στο κατσαρολάκι μας 1 μέρος αλεύρι (για όλες τις χρήσεις) και 3 μέρη νερό.
Στη συνέχεια βάζουμε το κατσαρολάκι στη φωτιά, ανακατεύοντας συνεχώς, με σκοπό να σπάσουμε τους σβώλους.
Προσθέτουμε και μια κουταλιά της σούπας αλάτι (που βοηθάει στον σχηματισμό και τη συντήρηση της κόλλας) και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε.
Προσοχή, η φωτιά δεν πρέπει να είναι πολύ δυνατή για να μην βράσει το μείγμα! Αν αρχίσει να βράζει, τότε θα διαχωριστεί το αλεύρι από το νερό και θα πρέπει φτιάξουμε καινούρια κόλλα.
Σε ελάχιστα λεπτά, θα δούμε μικρές φουσκάλες και θα αισθανθούμε το μείγμα να "σφίγγει" ελαφρά προς πιο πηχτό. Τότε το κατεβάζουμε από τη φωτιά, γιατί θα έχει ήδη την υφή υδαρούς πάστας/σούπας (αν βγει πολύ πηχτό, διορθώνουμε προσθέτοντας λίγο νερό - αν σβωλιάσει, απομακρύνουμε από τη φωτιά και ανακατεύουμε με πηρούνι, σπάζοντας τους σβώλους).
Έτοιμη η αλευρόκολλά μας !
Την χρησιμοποιούμε αμέσως ή την φυλάμε σε κάποιο βαζάκι με βιδωτό καπάκι (τόση φουντουκόπαστα τρώμε, ας ξαναχρησιμοποιήσουμε και τα βαζάκια!) στο ψυγείο (προσοχή : αν αρχίσει να μυρίζει μούχλα, την πετάμε - εμείς κρατήσαμε ένα βάζο στο ψυγείο μέχρι και έναν μήνα, μέχρι που βαρεθήκαμε να το βλέπουμε..)
Όταν κολλάμε με αλευρόκολλα, πρώτα απλώνουμε την κόλλα πάνω στην επιφάνεια και μετά γρήγορα βάζουμε κόλλα και πάνω σε αυτό που θέλουμε να κολλήσουμε στην επιφάνεια, στρώνοντάς το.
Η αλευρόκολλα είναι μια βιοαποικοδομήσιμη κόλλα που κολλάει ισχυρά και φτιάχνει σταθερό παχύ φιλμ, αλλά διαλύεται αν βραχεί!
Έτσι, είναι κατάλληλη για κολλήσεις χαρτιού με χαρτί ή με άλλα πορώδη υλικά (τούβλα, μπετόν, ξύλο), και γι'αυτό άλλωστε χρησιμοποιείται ακόμα για να κολλιούνται αφίσες στους δρόμους.
Χρησιμοποιείται πολύ στην κατασκευή χαρτοκιβωτίων, στις κατασκευές με χαρτοπολτό (papier-mâché) όπου εφαρμόζεται σε επάλληλες στρώσεις, καθώς και στην έμμεση μέθοδο τοποθέτησης ψηφίδων σε μωσαϊκά.
Πώς δουλεύει;
Τα μόρια αμυλόζης διαλυμένα σε κρύο νερό δεν έχουν συγκολλητικές ιδιότητες! Πρέπει το άμυλο να διασπαστεί με θέρμανση στο νερό (γι'αυτό ζεστάναμε). Με την προσθήκη μάλιστα μεταλλικών αλάτων, τα σωματίδια που αιωρούνται στο νερό διογκώνονται (οι μικροί σβώλοι που νιώσαμε) και μεταξύ 50-70°C δημιουργούν ένα παχύ κολλοειδές εναιώρημα που τώρα πια λειτουργεί ως φυσικό συγκολλητικό όταν στεγνώσει !
Μην τη κοιτάτε απλά ! Χρησιμοποιήστε την !
( STEAMUp! )